"Love of beauty is Taste. The creation of beauty is Art.

niektórzy ludzie są jak kluczowy element stroju, nowa spódnica czy modny sweter. tworzą cały look, sprawiają, że ma w sobie coś wyjątkowo urzekającego. inni są jak dodatek, mały pierścionek czy niepozorny szal. mogą jedynie tkwić w cieniu, uzupełniając całość lub próbując się dopasować.

widziałam kiedyś cytat, w którym była mowa o tym, że nie jest tak, że nie lubię tego jak wyglądam; czuję się po prostu jak taki dodatek, czy lampa w koncie pokoju. wchodzący oczywiście ją dostrzegają, ale nie zastanawiają się nad nią zbyt długo. prześlizgują po niej wzrokiem i odchodzą.

na nastolatkach tkwi duża presja wyglądu, sposobu bycia. chcą być oryginalne, ale nie chcą odstawać. chcą się podobać, ale chcą być sobą. tak wiele pragnień, a tak niewiele szans na ich urzeczywistnienie. bo niektórych rzeczy po prostu nie da się zmienić, twoje oczy nie zmienią koloru, nie urośniesz 20cm, nie schudniesz 10kg w tydzień. nie staniesz się obyta i wyluzowana w jeden dzień. że już nie wspomnę o włosach, które rosną tak koszmarnie długo.

chcemy naśladować to, co wydaje nam się ładne, wartościowe. ileż razy zastanawiamy się "dlaczego ja nie jestem nią/nim?". przyjaciel wysłał mi niedawno 'psychologiczny fakt'. jeżeli widzimy ładną osobę od razu utożsamiamy ją z cechami pozytywnymi. w naszej głowie maluje się obraz miłej, zabawnej, wyrozumiałej osoby. i to tylko dlatego, bo ma ładną twarz lub coś przyciągającego uwagę.

trudno jest żyć w takim świecie. tam gdzie wszyscy porównują się ze wszystkimi i zazdroszczą sobie wszystkiego trzeba znaleźć złoty środek. umieć przyznać, że ktoś jest miłą, a nie tylko ładną osobą, pochwalić czyjś strój czy po prostu pogodzić się ze swoją nieśmiałością. w stylu i zachowaniu innych można odnaleźć inspirację, nie tylko zawiść.

spector- chevy thunder