We'll find another window with a different point of view.

już niemalże koniec września. jeden miesiąc szkoły prawie za nami. minął tak szybko, że nawet nie wiem kiedy. ale to dobrze. nie ma za dużo czasu na myślenie o tym, o czym myśleć się niekoniecznie chce. nauki dużo, spodziewałam się, że tak będzie. wszyscy ostrzegali jak to tragicznie będzie kończyć po południu, być w domu około 15, 16. ale wcale nie jest źle. czas można znaleźć na wszystko. tego przecież uczy nas dorastanie, tak? że im więcej do zrobienia, tym lepiej potrafimy to zorganizować i/lub zignorować obowiązki. na razie udaje mi się organizacja, na ignorowanie czas pewnie też przyjdzie.

doszłam do wniosku, że moje problemy mogą wynikać z tego, że zbyt wiele rzeczy mi się podoba, zbyt łatwo wszystko wzbudza we mnie ekscytację, zachwyt. może bycie zimnym wcale nie jest takie złe. ludzie, których zbyt łatwo rozpalić często płoną przez krótką chwilę, a potem nagle gasną. co zrobić by nie wypalić się zbyt szybko?

Cztery zasady by przetrwać szkołę/życie bez przedwczesnego wypalenia się.

#1. szukać. ciągle szukać czegoś, wszędzie. czegoś co może zainteresować, wzbudzić niechęć czy pobudzić wyobraźnię. skąd mamy wiedzieć kim chcemy być, jeśli nie szukamy? nie mogę znieść ignorancji ludzi, którzy mówią, że nie wiedzą kim chcą być, ale jednocześnie niczego nie szukają. stoją w miejscu i oczekują, że ktoś podyktuje im odpowiedź, prostą, składną i do tego niezwykle interesującą. czasami samemu trzeba odnajdywać odpowiedzi, a jeśli nie to chociaż małe, prawie niewidoczne znaki, co powinniśmy zrobić. lub czego robić nie powinnyśmy.

#2. angażować się. powiedzmy szczerze, nikt nie lubi chodzić do szkoły. każdy znajdzie choć jeden jej aspekt, którego nie może zaakceptować. nie zmienimy jednak tego, że przebywać tam musimy. może zatem najlepiej będzie uczestniczyć we wszystkim na 100% naszych możliwości? albo chociaż na 80%. w tym roku postanowiłam zacząć stosować tę zasadę do siebie. skupiać się również na matematyce, chemii, fizyce. choć to dla mnie trudne, to nie poddaję się.

#3. znaleźć odskocznię od stresu. każdy człowiek odczuwa stres w takiej czy innej postaci. mnie szkoła często kojarzy się tylko ze zdenerwowaniem i brakiem pewności siebie. ważne jest by nasze życie nie ograniczało się tylko do szkoły. bo przecież każdy z nas jest czymś więcej. jesteśmy przyjaciółmi, synami czy córkami, rodzeństwem. jesteśmy czyimś oparciem, motorem do działania czy nocnym koszmarem. a sposobem na relaks może być surfowanie w sieci, czytanie książek, picie kawy i czytanie magazynów o modzie. spotkania z przyjaciółmi czy spacer z mamą. przejażdżka na rowerze albo pójście na basen. trzeba tylko szukać. 

#4. zapomnieć o ludziach, którzy zapomnieli o nas. nie da się uczestniczyć w teraźniejszości wciąż tkwiąc w przeszłości. nie da się ruszyć do przodu jeśli wciąż jesteśmy związani z ludźmi, którzy karzą nam stać w miejscu. czasami trzeba spojrzeć prawdzie w oczy i zostawić za sobą ludzi, którzy nie zasługują na drugą szansę. którzy nawet nie dostrzegają, że nas ranią. 

Niedzielna Grupa Wsparcia.

#1. gdy byłam młodsza zdawało mi się, że moje tragedie trwać będą wiecznie, że nie przeminą. w miarę jak staję się starsza dociera do mnie, że zły nastrój może minąć następnego dnia. i powrócić kolejnego. że może nie być przy mnie zawsze, ale pewnie nigdy nie odejdzie zupełnie.

#2. tylu ludzi na świecie, a czasami zupełnie nie ma z kim porozmawiać. bo niby wszyscy słuchają i radzą, ale tak naprawdę myślą co zjedzą na kolację/ubiorą następnego dnia/ zrobią w weekend. przez większość czasu mam takie wrażenie.

#3. powróciłam do słuchania muzyki na 8tracks. przez wakacje udało mi się zebrać spory soundtrack piosenek na każdą pogodę i nastrój. na każdy szary dzień.

#4. ludzie którzy wiecznie czują się zaniedbani i niedopieszczeni muszą mieć bardzo mało pewności siebie i przekonania o swojej wartości.

I wonder if the stars think we're beautiful too.

gdybyśmy tylko mogli kochać tych, których kochać powinniśmy. gdyby uczucia dowolnie można było przenosić z jednej osoby na drugą. i gdyby wreszcie inni dostrzegali nasze uczucia i przejmowali się nimi. gdyby ludzie nie byli zbyt egoistyczni, by patrzeć tylko na siebie, ale rozejrzeli się trochę dalej. gdyby.

w dzisiejszych czasach wszyscy tak bardzo chcą być "chciani". wystarczy spojrzeć na czaty, jakiekolwiek fora czy portale randkowe. pełno jest tam osób zdesperowanych, które pragną cudzej uwagi. to smutne, że trzeba szukać drugiej osoby za pomocą internetu, miejsca gdzie każdy może udawać kogokolwiek mu się spodoba. i wielu ludzi to robi. ubiera maskę, oczarowuje sobą jakąś samotną osobę, zabawia się i porzuca. takiego rodzaju okrucieństwa nigdy nie zrozumiem.

może jednak warto rozejrzeć się za kimś szczególnym w swoim własnym otoczeniu? lepiej znać osobę, dla której zamierzamy stracić głowę. może to mało romantyczne, a może właśnie to jest tak naprawdę istotą romantyzmu. obudzić się pewnego ranka i dostrzec "to coś" w osobie, w której do tej pory tego nie dostrzegaliśmy.

może jednak nie warto rozglądać się zbyt pilnie. może nie warto szukać z coraz większą desperacją na twarzy. może to co ma przyjść, przyjdzie.

czy to złe podejście brać od losu to, co się nam nawinie, to co nas napotka? oczywiście, trzeba walczyć o swoje marzenia i ideały, ale czasem czy nie lepiej pogodzić się z tym co na nas czeka? bo wierzę, że coś czeka, że coś jest dla każdego zaplanowane. trudno w to nie wierzyć, jeśli zdamy sobie sprawę, jak pozornie nieistotne wybory zaważyły na naszym życiu. co by było, gdybym wybrała inaczej? zapewne byłabym zupełnie inną osobą, zupełnie gdzie indziej. nie warto zbyt długo użalać się nad już podjętą decyzją.

mówią, żeby nie żałować działania, które choć raz dało nam powód do uśmiechu. chciałabym w to uwierzyć, może wtedy spoglądanie w przeszłość, we wspomnienia nie byłoby niejednokrotnie przykre. może wtedy byłoby radośniejsze i wywoływałoby błyszczące iskierki w oczach.   

 (c)- nadworny grafik paulina

Niedzielna Grupa Wsparcia.

#1. nie warto za bardzo ufać ludziom, którzy na to nie zasługują. czasami nasze dobre intencje nie mają  żadnego znaczenia. lepiej mieć zaledwie kilku, ale naprawdę zaufanych przyjaciół. 

#2. niektórzy tak bardzo pragną miłości i zainteresowania ze strony drugiej osoby, że obdarzają uczuciami pierwszą osobę, którą napotkają.  czy to może się udać?

#3. moje ciało zaczęło się buntować

 przeciwko mnie. nie chodzi tylko o cerę i włosy pozostawiające dużo do życzenia, ale też bolące oczy. w związku z tym postanowiłam nieco wziąć się za siebie: nie piję napojów gazowanych, częściej wybieram rower i zamierzam biegać co sobotę rano. trzymajcie kciuki.

#4. piosenka "everybody but me" lykke li jest jak piosenka o mnie. ileż razy czuję się nie na miejscu, niezależnie od sytuacji. moje życie czasami to jak wielka impreza tematyczna, na którą zapomniałam się przebrać, albo dyskoteka kiedy ja marzę tylko o tym, by iść spaść. mam nadzieję, że w tym roku poczuję się bardziej na miejscu. gdziekolwiek. 

Niedzielna Grupa Wsparcia.

#1. ostatnie dni spędzam na rozliczaniu się z minionymi wakacjami. kolekcjonuję te miłe wspomnienia i te niekoniecznie udane, by jakoś udało mi się przeżyć pierwszy tydzień szkoły.  

#2. cierpię na chroniczny brak motywacji i pasji do robienia niemalże czegokolwiek, choć czasami w środku nocy nachodzi mnie chęć na napisanie wiersza, zrobienie bransoletki czy dobranie ubrań na następny dzień.

#3. niedawno wypożyczyłam "kwiat pustyni". jako że film już obejrzałam będę miała porównanie. zanim jednak wezmę się do lektury chcę skończyć książkę, którą zaczęłam jakiś czas temu. z powodu początku roku szkolnego obawiam się, że w czasie może rozciągnąć się to "porównywanie książki do filmu".

#4. empatia to nie zawsze dobra rzecz, a czasami mimo, że wydaje nam się, że wiemy co ktoś czuje możemy być w błędzie. warto więc nie zakładać z góry, że ktoś nas lubi lub nie, bo możemy nie mieć racji.

#5. od paru dni przesłuchuję całą muzykę jaką pobrałam na dysk. po względnej selekcji obecnie na mojej liście na winampie znajduje się 1998 piosenek. definitywnie usunęłam taylor swift i lanę del rey. co będzie dalej? zobaczymy.